|
ادای احترام به سینمای صامت نگاهی به فیلم آرتیست،برگزیده اسکار84 |
|||||||||
|
|
|||||||||
| اطلاعات مقاله اختصاصی | |||||||||
|
|||||||||
 |
|||||||||
| این تحلیل تحت کپی رایت سایت سینماسنتر منتشر شده است لذا هر گونه کپی از این نوشته بدون مجوز نویسنده و سایت سینماسنتر CinemaCenter.ir نقض آشکار قوانین کپی رایت محسوب میگردد. | ||
|
|
||
| مقاله شماره بیست | ||
|
ادای احترام به سینمای صامت نگاهی به فیلم آرتیست،برگزیده اسکار84 چند روزی بود که تلویزیون و اخبار و… را در مورد سینما دنبال می کردم. بازار داغ سینما و جوایز سینمایی همه را به پای تلویزیون و اخبار می کشاند، برای اطلاع از اینکه امسال کدام فیلم بهترین فیلم است و باید با چه چیز تازه ای روبه رو شویم. آرتیست یکی از فیلم هایی بود که در بین فیلمهای برتر سال توجه من را به خود جلب كرد. شاید مهمترین دلیلش صامت بودن و سیاه و سفید بودن آن بود. می شود گفت یک فیلم تازه با سبک و حال و هوایی که سالهاست رنگ و بوی خود را از دست داده است آن هم با وجود فیلم های مدرن و پر زرق و برقی که این روزها به نمایش در می آید. روند رو به بالای این فیلم تا جایی ادامه پیدا کرد تا بالاخره توانست جایزه اسكار بهترین فیلم را کسب کند که همین موضوع عطش من را برای دیدن اين فیلم بالا برد. این اثر توانست در 5 رشته اسکار جایزه را نصیب خود کند و همچنین پیش از آن توانسته بود نامزد دریافت 12 جایزه بفتا شود. کارگردانی این فیلم را میشل آزاناویسوس بر عهده داشته که پیش از این کارگردان مطرحی در سینما به حساب نمی آمده است ولی بعد از این شاهکار سینمایی توانست اسم و رسمی را برای خودش دست و پا کند و آینده خیلی خوبی هم می توان براي او متصور بود چون چیزی که از این فیلم به دست می آید ظرافت و بینشی تازه است. در مورد نام و نشان بازیگران این فیلم باید گفت که اکثر آنها و یا حتی هیچکدام از آنها بازیگران مطرحی نبودند و این فیلم آنها را به اوج رسانده است. بازیگر اصلی این اثر ژان دوژاردو و برنیس بژو هستند که نام و نشانی در دنیای سینما نداشته اند و شانس و اقبال خوب آنها با بازی بی نقصشان توانست نام آنها را به اوج برساند. داستان فیلم مربوط به سینمای دهه 1927 تا 1932 است و پیرامون کمرنگ شدن قدم به قدم فیلمهای صامت و روند رو به رشد سینمای ناطق است. تلفیق صدا با تصویر در فیلم ها از سال 1920 به بعد شروع شد و قبل از آن به دلیل مسائلی نمی توانستند این تکنیک را بر روی فیلم ها پیاده کنند اما بعد از این سالها با روند رو به رشد سینما، فیلم های صامت جایگاه خود را به مرور از دست دادند. داستان فیلم مربوط به بازیگر مطرحی است که سالها در اوج شهرت و محبوبیت قرار دارد و در فیلم های بسیاری با مردم همراه بوده است ولی با پیشرفت صنعت سینما و علاقه مردم به فیلم ها و بازیگران نو از یادها فراموش می شود و همه چیز خود را به مرور زمان از دست می دهد. داستان فیلم نشان دهنده روزگاری است که وقتي یک نفر در اوج قرار دارد همه آرزوی حتي عکس گرفتن با او را دارند ولی همین روزگار او را به جایی می رساند که تصورش هم برایش ممکن نيست. ژان دوژاردو بازیگر مطرحی است که در میان مرز دنیای قدیم و دریچه ای نو و رو به پیشرفت در سینما قرار گرفته است. فیلم به زیبایی نشان می دهد که همان شخصی که روزی بی تفاوت از کنارش می گذشتی و او را اصلا به حساب نمی آوردی ممکن است روزی به جایی برسد که تو در آرزوهایت آن را می بینی. اما برخوردی که تو با این افراد داری می تواند در آینده رفتاری که آنها با تو دارند را رقم بزند. یا شاید بهتر است بگوییم که "از هر دست بدهی، از همان دست هم می گیری". در کل می توان گفت که موضوعی که در این فیلم به آن پرداخته می شود بسیار عمیق است. فیلم از طرفی مسائل و موضوعات کسی را نشان می دهد که روزی در اوج قرار دارد به علاوه عشقی زیبا و عمیق که در لا به لای سکانس های فیلم مشاهده می شود و از طرفی هم یادی می کند از بازیگران بزرگی که در این تحول تاریخی سینما از یادها رفتند و یاد آنها را زنده می کند. از لحاظ تصویربرداری و موسیقی متن باید گفت که شاید زمان فیلم مقداری زیاد باشد و در واقع موجب کسل شدن بیننده شود. صحنه های زیادی در فیلم هستند که بیشتر قصد کش دادن آن را دارند و از طرفی هم سیاه و سفید بودن صحنه ها به علاوه محدود بودن فضایی که در فیلم نشان داده می شود بر این موضوع تاثیر می گذارد. ولی برعکس می توان گفت که موسیقی متن فیلم در حد مطلوبی قرار دارد و تا حدودی برای بیننده کسل کننده نیست. شاید بتوان گفت که این فیلم جزو آن دسته از فیلم هایی است که برای هرکس دیدنش فقط یک بار لذت بخش باشد و بار دیگر تماشاي آن زیاد جذابیتی نداشته باشد. در آخر باید گفت که این فیلم یکی از فیلم هایی است که در تاریخ سینما جاودان خواهد ماند، همانگونه که فیلم های صامت و قدیمی از بازیگران بزرگ سینما، همچنان در دل مردم زنده هستند این فیلم هم جایگاه خودش را در بین آنها پیدا خواهد کرد زیرا توانست بگوید همچنان کشش و جذابیت و عمق داستان است که یک فیلم را ماندگار می کند نه هزینه های ميلیاردی و جلوه های ویژه. در باب داستان فیلم یاد شعری افتادم که شاید بتوان گفت موضوع داستان و به نحوی حس و حال ژان دوژاردو را بیان می کند که گفتنش خالی از لطف نیست: روزگار است این گهی عزت دهد گه خار دارد چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد |
||
| با تشکر از مهناز عزیز RASHNOبابت ویراستاری | ||
|
|
||
 |
||
| این تحلیل تحت کپی رایت سایت سینماسنتر منتشر شده است لذا هر گونه کپی از این نوشته بدون مجوز نویسنده و سایت سینماسنتر CinemaCenter.ir نقض آشکار قوانین کپی رایت محسوب میگردد. | ||
| نویسنده: یحیی رستگاری |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
| فروش ایالات متحده |
|
| 53 $-M | |
| فروش جهانی | |
| 3.4 $-M | |
| فروش کلی | |
| 56.4 $-M | |
|
|
|
| فروش ایالات متحده |
|
| 279 $-M | |
| فروش جهانی | |
| 308 $-M | |
| فروش کلی | |
| 587.8 $-M | |
|
|
|
| فروش ایالات متحده |
|
| 82 $-M | |
| فروش جهانی | |
| 8.7 $-M | |
| فروش کلی | |
| 90.8 $-M | |
|
|
|
| فروش ایالات متحده |
|
| 33.7 $-M | |
| فروش جهانی | |
| --- $-M | |
| فروش کلی | |
| 33.7 $-M | |
|
|
|
| فروش ایالات متحده |
|
| 72.8 $-M | |
| فروش جهانی | |
| 110 $-M | |
| فروش کلی | |
| 183 $-M | |
|
|
|
 |
|
این سایت تحت مالکیت مجموعه فرهنگی سینماسنتر میباشد و فعالیت آن مطابق قوانین میباشد، کلیه حقوق مطالب منتشر شده در این مجموعه متعلق به مجموعه فرهنگی سینماسنتر و مشمول قوانین کپی رایت و حفظ حقوق مولفین است. لذا هر گونه کپی برداری بدون قید منبع و نام نویسندگان نقض صریح قوانین کپی رایت محسوب گشته و مشمول مجازاتهای تعریف شده برای این نوع جرم می گردد. برای هر گونه برداشت از مطالب قبلا با مسئولان سایت هماهنگی حاصل نمائید.
ما 86 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم
ترجمه و پشتیبانی توسط:شرکت جومی