ترجمه نقدهای منتقدین جهان

دو تفاوت اصلی این Total Recall با نسخه اصلی آن در سال 1990، این است که این جا هیچ سکانسی در مریخ فیلم برداری نشده و در این فیلم کالین فارل به جای آرنولد شوارتزینگر ایفای نقش می کند. من تصور می کنم که ما بدون مریخ هم می توانیم کارهایمان را انجام دهیم اما من جلوه های ویژه اردوگاه انسان ها در فضا را بسیار دوست دارم. این فیلم منطق خودش را دارد و شما نمی توانید آن را ترک کرده، بیرون بروید و نفسی بکشید. نکته دیگر، شوارتزینگر است که کالین فارل به جای او نقش قهرمان، کواید، را بر عهده گرفته است و نسبتا بازیگر بهتری محسوب می شود؛ اما شوارتزینگر حضور تاثیر گذارتری داشت و برای این نقش مناسب تر بود. داستان درباره مردی است که هیچ اطلاعاتی از خودش ندارد و درگیر اختلافات بین رژیم انحصارطلب و جنبش مقاومت می شود. هر دو فیلم با ازدواج احمقانه و شاد او آغاز می شود (در اولی با شارون استون و این جا با کیت بکینسیل). در هر دو او از زندگی اش ناراضی است و در هر دو او می فهمد که هر آنچه فکر می کند در مورد خودش می داند موهوم بوده و تمام خاطراتش ساختگی هستند. عظمت این کشف را شوارتزینگر بهتر نشان می دهد و به نظر می رسد بیشتر آسیب دیده است. او سردرگمی و سلب اطمینان و در نتیجه مستاصل بودن را بهتر به نمایش می گذارد. در ایفای نقش فارل اما، بیشتر سکانس هایی وجود دارد که او در حال جست و جو درباره رویداد ها و وقایع است. 

طرح اصلی فیلم نامه الهام گرفته شده از داستان فیلیپ کی.دیک است که هم در ورژن ساخته شده توسط لن وایزمن و هم در نسخه پل ورهوفن در سال 1990 به خوبی استفاده شده است. در طول هر دو داستان کواید هیچ نظری ندارد، نمی تواند تصمیم بگیرد که به کدام یک از کاراکترهای گوناگون می تواند اعتماد کند. هر دو فیلم به خاطر وقایع لاینقطع، سنگین اند اما در نسخه اول انسانیت بیشتری به چشم می خورد و من فکر می کنم توجه بیشتری به قهرمان شده است. این فیلم در حقیقت بیشتر شبیه "ممنتو" نولان است؛ چرا که مردی سرگردان را در دوره زمانی خودش دنبال می کند. توضیح درباره فیلم 1990 کافی است... در فیلم جدید، زمین به جز دو ناحیه به خاطر مسایل شیمیایی غیرقابل زیستن شده است (یکی اتحادیه ای در جزایر بریتانیا و دیگری یک کولونی در استرالیا). کارگران کولونی، حزب کارگر کارخانه اتحادیه را در حالی که آن ها می خواهند با حفر تونلی در زمین این دو نقطه را به هم پیوند دهند، تامین می کنند. سعی و تلاش بسیاری برای این کار می شود و فعالیت کارخانه کواید برای تولید انبوه ربات های سرباز برای اتحادیه شدیدتر می شود. طراحی این ربات ها عالی است و نرم و براق به رنگ سیاه و سفید اند اما ظاهرا خیلی کارآمد نیستند.

نکات ظریفی در ساخت شهرهای این فیلم وجود دارد. اتحادیه فوق مدرن و بسیار شگفت انگیز ساخته شده و کولونی بی اندازه کوچک و خرابه است. بسته های تمام نشدنی همه جا روی یکدیگر قرار گرفته اند و مثل محل سکونت به نظر می رسد. کواید درگیر تلاش در هر دو منطقه است؛ زیرا توانایی او برای پریدن از ارتفاعات بلند بدون شکستن (این طور که به نظر من رسید) پا و مچ پایش نیاز است. یکی از سکانس های هوشمندانه دربرگیرنده این کاراکتر و یک مخالف پایدار به نام ملینا (جسیکا بیل) است که به درون ماز آسانسور های عمودی و افقی می پرد. این سکانس یکی از صحنه های زیبا در نسخه 3-D است. Total Recall در بین فیلم های عملی-تخیلی بسیار زیبا و پرانرژی ظاهر شده و مثل تمام داستان هایی که از فیلیپ کی.دیک الهام گرفته شده این فیلم نیز از ایده بسیار جالب و اسرار آمیزی برخوردار است. این فیلم هرگز مرا از نظر عاطفی درگیر نکرد هر چند که فیلم 1990 برایم این گونه بود...

 

این نقد و ترجمه تحت کپی رایت سایت سینماسنتر منتشر شده است . لذا هر گونه کپی برداری از این مطالب بدون اجازه نویسنده و سایت سینماسنترwww.cinemacenter.ir نقض آشکار قوانین کپی رایت محسوب می گردد 

جی‌کامنت فارسی
ترجمه و پشتیبانی توسط:شرکت جومی