ترجمه نقدهای منتقدین جهان

Zero Dark Thirty فیلمی گیرا، جذاب، مهیج و مدرن است که با داشتن ویژگی هایی خاص تمام توجه مخاطب را به کاراکترها جلب می کند. این فیلم مانند آرگو مسائل تاریخی را با عناصر تخیلی شاخ و برگ داده و سعی در وصف بعضی از جدال های کشنده در آژانس اطلاعات داشته است؛ اما برعکس آرگو کاراکتر اصلی را بسیار زیبا و قدرتمند به تصویر کشیده است. ضمن عذر خواهی از بن افلاک باید گفت که جسیکا چاستین تمام توجهات را به خود جلب می کند. داستان دست خوش اتفاقات اخیر می شود و شگفتی و آشکار سازی زیادی در آن وجود ندارد. به طوری که همه ما پایان آن را می دانیم: پیدا شدن جسد اسامه بن لادن در یک کیف بزرگ. اما کشش زیاد فیلم در لحظاتی که در آن بسیار غلو شده است، انتظارات مخاطب را بالا می برد. Zero Dark Thirty با نشان دادن 11 سپتامبر 2001 در حالی که برج های دو قلو در حال خراب شدن اند آغاز شده و در 2 می 2011 به پایان می رسد. در این بین اقداماتی نیز توسط مامور سازمان سیا، مایا (جسیکا چاستین)، که سعی در کشف محل استقرار بن لادن در افغانسان و پاکستان دارد، صورت می گیرد. شرح وقایع داستان و آشکار کردن مسائل مانند یک داستان جاسوسی بسیار عالی است. مایا در ابتدا در شرایط پیچیده ای قرار دارد. او کارآموز یک بازجوی کهنه کار ارتش به نام دن (جیسون کلارک) است و شاهد شکنجه و تهدید کردن مظنونین زندانی القائده می باشد. پس از بازگشت دن به ایالات متحده، مایا مسئولیت او را به عهده می گیرد. وی بسیار مصرانه و محکم کار کرده و ثابت می کند که قادر است مانند رئیسش ترسناک باشد. مامور ویژه، ژورف بردلی (کیل چندلر) که جانشین اوست از این حرکات شوکه می شود و مایا او را وارد به بازگشت می کند. سپس دوباره به کار خود در زمینه عملیات های نظامی می پردازد. البته لازم به ذکر است که مایا در طول فیلم هرگز از نگاه و توجه مخاطبان دور نمی شود. 
Zero Dark Thirty بیشتر درباره کاراکترهایی است که قصد شکار بن لادن را دارند. نکته هوشمندانه این فیلم که به کارگردانی کاترین بیگلو و نویسندگی مارک بوال می باشد این است که نوعی تعادل قوی بین عناصر داستان برقرار شده. مایا کاراکتری سه بعدی و قدیمی نیست. ما اطلاعات کمی از گذشته او داریم و تقریبا هیچ چیز از آینده اش نمی دانیم اما او را در زمان حال کاملا درک و لمس می کنیم. او شکارچی و بن لادن طعمه است. مشغله ذهنی مایا کشتن اوست و به دلیل همین وظیفه اش با آخرین توان برای یافتن او تلاش می کند. اما با وجود این همه سرسختی نمی تواند به این دو سوال ساده پاسخ دهد. "آیا تو دوستی داری؟" و "هدف نهایی ات چیست؟"
هیجان انگیز ترین سکانس Zero Dark Thirty، صحنه حمله به پناهگاه بن لادن نیست بلکه لحظه حمله به کمپ است. این اتفاقات در 30 دسامبر 2009 رخ داده و اخبار آن روز را تحت تاثر قرار داده بود اما Zero Dark Thirty نتایج حاصل از آن را مد نظر دارد. سکانس 15 دقیقه ای ناراحت کننده دربین تصاویر و جلوه های سال 2012 فیلم The Hurt Locker بیگلو را به یاد می آورد. فیلم نامه از جزئیات مسائل اقتصادی دولت که به دستگیری و کشتن بن لادن مربوط است خبر می دهد و این موضوع اثبات قوی و دقیق بودن منابع مورد استفاده بیگلو و بوال است. واقع نمایی و حقیقت گرایی موجود شگفت انگیز نیست. فیلم سازان در زمینه شخصیت سازی کاراکترها که به واقعیت بسیار نزدیک است محتاطانه رفتار کرده اند. اکثر نام ها تغییر یافته است. برای مثال جنیفر لین متیو در فیلم جسیکا نامیده شده و جنیفر اله ایفاگر این نقش است. مایا نیر نقشی نیمه واقعی نیمه تخیلی دارد. با این حال چاستین چیزهایی را به ما نشان می دهد که معمولا در صفحه نمایش نمی بینیم: شخصیت زنی نفوذناپذیر و قاطع که بسیار تاثیرگذار بوده و در عین ایجاد هیجان، اثر ویژه ای، حتی بیشتر از مردان، بر فیلم دارد. 

به طور حتم این فیلم برای جیسیکا چاستین حداقل یک نامزدی اسکار را برای او در برخواهد داشتچاستین، مایا را بی نهایت قدرتمند نشان می دهد چیزی که به ندرت در پرده های سینما دیده میشود یک زنی با قدرت که برای جان دادن به یک فیلم حماسی کافی است. بخش زیادی از موفقیت فیلم و تاثیرگذاری شخصیت مایا به خاطر ایفای نقش چاستین است. 

فیلم برداری Zero Dark Thirty مخاطب را به صحنه های اکشن دعوت می کند در حالی که هیچ گونه لرزشی در صفحه نمایش به وجود نمی آید. بله؛ بسیاری از سکانس ها با دست و بدون ابزارهای ویژه فیلم برداری شده است ولی این قدر دقیق و عالی عمل شده که به سختی قابل تشخیص است. سکانس حمله به بن لادن در شب فیلم برداری شده؛ سکانی مرگ رهبر القائده نیز با حالتی کاملا انسانی نشان داده شده است. به طوری که چهره کامل او هرگز قابل روئت نیست. در پاسخ به این سوال که آیا فیلم در بعضی از لحظات بسیار غلو کرده و مسائل را غیر واقعی جلوه داده؟ باید گفت: خیر؛ البته اشاره هایی تلویحی به بعضی از اطلاعات مورد نیاز مثلا بازجویی بسیار زیاد از منظنونین شده است. اما در حقیقت صحنه های شکنجه کردن (که خشن بوده و یکی از آن ها می تواند درجه R بگیرد) بیشتر در خصوص شرح و بسط دادن شخصیت مایا صحنه سازی شده است.
Zero Dark Thirty بی گمان بهترین فیلم 2012 است. البته این فیلم اطلاعاتی جامع و کامل براساس اخبار و مستندات را درباره نگرش مایا در اختیار می گذارد. موضع و دیدگاه جدیدی هم که به ما داده شده باعث می شود همه چیز را زودتر متوجه شویم. مدت زمان فیلم بیش از دو ساعت و نیم است اما این زمان به اندازه یک چشم برهم زدن می گذرد و ثابت می کند گاهی اغراق کردن برای توصیف و روایت داستان لازم است. البته بیگلو با ساخت این فیلم نشان داد نسبت به فیلم پیشین خود تغییراتی داشته است.

با تسکر از علی عزیز بابت طراحی بنر

این نقد و ترجمه تحت کپی رایت سایت سینماسنتر منتشر شده است . لذا هر گونه کپی برداری از این مطالب بدون اجازه نویسنده و سایت سینماسنترwww.cinemacenter.ir نقض آشکار قوانین کپی رایت محسوب می گردد .