ترجمه نقدهای منتقدین جهان

 

فيلم با تعقيب مردي آغاز مي شود كه راه خود را از ميان جمعيت كارناوال باز مي كند و به تعداد زيادي تماشاچي و يك قفس فلزي كروي شكل مي رسد. اين صحنه گريز متهورانه براي دوستداران اسكورسيزي (و قبل از آن اورسون ولز) آشنا خواهد بود و بلافاصله اعلام مي كند كه فيلمي با محتواي جاه طلبي را خواهيم ديد. مرد كلاه ايمني اش را به سر مي گذارد سوار موتورسيكلتش مي شود و همراه با دو بي پرواي ديگر در قفس فلزي با سرعت به حركت در مي آيند.
فيلم با مردي ديگر و موتورسيكلتي ديگر پايان مي يابد. مردي كه براي فرار از سرنوشتي بد مسابقه مي دهد اما نمي داند راهي كه انتخاب كرده او را به جايي مي برد كه از آن فراري بوده است. اين آخرين صحنه از تكاملي اندوهناك است.
اين فيلم، يك فيلم حماسي بر محور لحظات حساس در زندگي طبقه كارگر و جامعه حاشيه آن است كه هر روز صبح بيدار مي شوند و هر شب با همان پرسش هميشگي به خواب مي روند: بالاخره چه خواهد شد؟ 
هم اكنون تعداد اندكي از افراد در هاليوود مشاغلي بهتر از رايان گاسلينگ و برادلي كوپر دارند اما «جايي پشت كاج ها» چيز ديگري است. گروه بازيگران مكمل و يك تيم با استعداد و خلاق به كوپر و گاسلينگ مي پيوندند كه فيلمي عظيم بسازند.
اين فيلم كاري جاه طلبانه در سه بخش است، و در هر بخش با چرخش هاي ناگهاني و گاهي شوك برانگيز مواجه مي شويم. گاسلينگ همه خالكوبي ها و طرز فكرها را در نقش لوك Luke، موتورسوار بي پروا در صحنه به يادماندني و بدون ديالوگ ابتداي فيلم، به كار مي گيرد. با موهايي بور كه به سفيدي مي زند، با تي شرت هاي پاره اش، عضلات برآمده و خالكوبي هايي كه بدن او را مي پوشاند، وي يك حضور شگفت انگيز است. اما او به آرامي صحبت مي كند و آگاهانه حركت مي كند (وقتي سوار بر موتورسيكلت نيست)، مثل حيوان قفسي كه منتظر فرصتي براي فرار است.
ايوا مندس يكي از بهترين نقش آفريني هاي خود را در نقش رومينا ارائه كرده است، خدمتكاري كه مادر فرزند لوك است. رومينا اكنون با فرد ديگري است و مي خواهد از خود با درس خواندن چيزي بسازد اما آشكارا به سمت لوك كشش دارد با اينكه مي داند لوك مرد مناسبي براي او و فرزندشان نيست.
لوك به بانك دستبرد مي زند و نتيجه آن تصميم گيري هاي نادرست تر است.
همزمان، در همان شهر آوري Avery با بازي برادلي كوپر زندگي مي كند، پليس و فارغ التحصيل دانشكده حقوق كه باهوش است – اما نه به آن اندازه كه فكر مي كند. او نيز جاه طلب است، مي بينيم كه سعي در انجام كارهاي قهرمانانه براي گرفتن ترفيع دارد.
بعد از اينكه آوري با لوك برخورد مي كند، وارد دنياي پليس هاي خلاف كار و تغيير اخلاقيات مي شويم. قبلاً ري ليوتا را در نقش پليسي فاسد ديده ايم، اما هيچ كس بهتر از او اين نقش را بازي نمي كند. صحنه اي كه ليوتا و چند پليس ديگر ناگهاني به خانه لوك وارد مي شوند و خود را به شام دعوت مي كنند تقريباً تحمل ناپذير است، اگرچه ظاهراً لبخند مي زنند و سر ميز مي خندند. 
بخش سوم درباره فرزندان لوك و آوري است، آنها حدوداً پانزده ساله هستند. نقش آفريني زيبايي در اينجا وجود دارد اما اين داستان مثل دو بخش ديگر محكم نيست.
درك سيانفرانس و همكاران نويسنده اش را براي خلق فيلمي كه از همان صحنه اول جاه طلبانه بودنش را اعلام مي كند، تحسين مي كنم. موسيقي، فيلمبرداري، انتخاب نقش ها و موضوع جسورانه به خوبي پيش مي روند. همانطور كه كاراكترها از گذشته شان مي گريزند تا سرنوشت اجتناب ناپذير خود را تغيير دهند، اتفاقات كوچك پي آمدهاي بزرگ در پي دارد. «جايي پشت كاج ها» هر ثانيه از 140 دقيقه زمان اجرايش را پر مي كند.