ارزشگذاری سینمای جهان

توضیحات

تاریخ ایجاد در دوشنبه, 17 مهر 1391 16:04

نوشته شده توسط علی معصومی

بازدید: 1797

نام فیلم: مانـــی بـــال

کارگردان: بنت میلر
فیلمنامه: استیو زلیان، آرون سورکین
بر اساس کتابی نوشته: مایکل لوویس
مدیر فیلمبرداری: والی فیستر
تدوین: کریستوفر تلفسن
آهنگساز: میشل دانا
تهیه‌کنندگان: برد پیت، مایکل دلوسا، راشل هورویتس

بازیگران:
برد پیت
جنا هیل
فیلیپ هافمن
رابین رایت
کریس پرت
استفن بیشاپ

خلاصه داستان: بیلی بین، مدیر عامل تیم بیسبال اوکلند، کمترین بودجه را برای گرداندن تیم اش در اختیار دارد. اگر او می خواهد برنده مسابقات باشد، باید راه کار متفاوتی را برای رسیدن به موفقیت اتخاذ کند...

نظر نویسندگان سینماسنتر درباره فیلم:

سینماسنتر

سینماسنتر

فرخ فرمان

مانی بال فیلمی ایستاست. داستانی نیم خطی دارد. (باید در ورزش از علم روز استفاده کرد)، اما متاسفانه برای فیلمی که میخواهد درباره ورزش باشد، آن هم ورزشی که عمده طرفدار آمریکائی را دارد، بسیار بسیار کم هیجان و تقریبا بی هیجان است. نه نکات درخشانی از نظر فنی میتوان در آن دید و نه از نظر داستانی. فیلم بیش تر از آن که سینمائی باشد، داستانی است و آن هم داستانی که برای یکبار دیدن آن هم نمیشود هیجان لازم را پیدا کرد. زمانی که فیلم را دیدم واقعا فکر میکردم که پایانی غیر از این داشته باشد. اما پایان بندی کاملا نا امید کننده است. یعنی من به عنوان بیننده به هیچ عنوان از پایان راضی نبودم. بازی براد پیت در فیلم خوب است اما با توجه به این که او چیزی بیشتر از همان که هست را ارائه نمیدهد، به نظر نمیرسد که شاهکار کرده باشد. با این حال بازیش خوب و قابل قبول بود. در کل باید بگویم که مانی بال فیلمی نیست که بشود به دفعات آنرا دید. برای همان یک بار دیدن هم زیاد به نظر میرسد. به این فیلم امتیاز 5 میدهم و فکر میکنم که منصفانه است.

سینماسنتر

سینماسنتر

نازنین اختری

متاسفانه مانی بال از آن دست فیلم هایی بود که بنده اصلا داستانش را نمی پسندم و کلا با این سبک داستان هیچ رابطه ای نمی توانم برقرار کنم. ساخت فیلمی با محوریت ورزش و در کنار آن پرداختن به گروهی که انتظار دارند ناممکن ها ممکن شوند، همواره مورد استفاده فیلم سازان زیادی بوده است. شروع مانی بال امیدوارکننده ای نبود و برای بیننده زمان نسبتا زیادی در انتظار می گذرد تا متوجه اصل داستان و روند آن شود. نوع پیشرفت داستان متعادل نبود و گاه برای یک سکانس دقایق زیادی صرف و البته باطل می شود و گاه داستان سرعت می گرفت و پیش می رفت. نکته مهم و شاید پررنگ داستان این بود که بیسبال تنها بهانه ای برای ساخت این فیلم بود و در حقیقت زمان عمده فیلم در حاشیه این ورزش جریان داشت. در کل مشکلی که اینجانب در برقراری ارتباط با مانی بال و مشابهات آن دارم، باعث شد آنچنان که باید درگیر فیلم نشوم و البته فقط تنهایی های بیلی بین را در جمع لمسکنم. بیلی بین در اکثر لحظات فیلم، حتی در ورزشگاهی پر از تماشاگر هم به نظرم خیلی تنها بود.

سینماسنتر

سینماسنتر

سروش ممدوحی

فیلم مانی بال یه حس تازه ای بهم منتقل کرد که اون حس رو دوست داشتم. بعد از دیدن فیلم زیبای نیمه شب در پاریس این فیلم را تماشا کردم که آن حس زیبای شهر پاریس را دوباره در این فیلم دیدم. اما این حس در ورزش بود، ورزشی مفرح در کشور امریکا که فوق العاده طرفدار دارد و یکی از سه ورزش مهم این کشور محسوب میشود! بسکتبال، راگبی و بیسبال و روزی نیست که در فیلم های امریکا یه قسمت رو نشون بدن و اسمی از تیم هایی نظیر رد بول و شیکاگو بولز و .... رو نشنویم! فیلم مانی بال به این ورزش پرداخته بود و به یکی از تیم هایی که با یک فرد از زیر به اوج رسید و توانست رکوردی رو بشکونه که سالیان سال در دست دیگر تیم ها بود و حتی بیش از 20 سال نیز جابه جا نشده بود! براد پیت و هیل هر دو بازی زیبایی رو از خودشون به نمایش گذاشتند و مثل همیشه پیت در نقش خودش کاملا فرو رفته بود! نامزدی او برای اسکار امسال دلیلی بر بازی خوبش در این فیلم بود! فیلم به زیبایی نقش یک مدیر مدبر رو به نمایش میگذاره که تلاش میکنه تیمش رو به موفقیتی برسونه و در آخر هم پایانی دراماتیک داره که حس و عشق به باشگاهش رو به پول نمیفروشه و در برابر پول ایستادگی میکنه تا تلاشش رو دوباره انجام بده، تا بالاخره به بازی پایانی فصل برسه، تا به موفقیتی که سالهای سال آرزوش رو داشته دست پیدا کنه. در کل من این فیلم رو پسندیدم و از دیدنش لذت بردم به خصوص از بازی بازیگران فیلم. نمره من به این فیلم 6 هست، شاید مقداری کم باشم اما باز می ارزه.

سینماسنتر

سینماسنتر

پرنیان ابراهیمی

قبل از اینکه فیلم را ببینم، تصور می کردم که با فیلمی هیجان انگیز طرف هستم، اما متأسفانه فیلم انتظارات مرا بر آورده نکرد. شاید دلیل اصلی عدم علاقه به این فیلم و خسته کننده بودن آن، عدم علاقه من به ورزش بیسبال باشد. ضمن اینکه به نظر من، فیلم در زمینه به تصویر کشیدن زندگی خصوصی بین هم موفق عمل نکرده و چیز زیادی دستگیر بیننده نمی شود. بیشتر تمرکز فیلم روی زندگی ورزشی بین است و شاید همین دلیل اصلی خسته کننده بودن فیلم برای ما که علاقه ای به این ورزش نداریم شده است. بازی برد پیت از نظر من قابل قبول بود و توانسته به خوبی از عهده ایفای نقش بین برآید. امتیاز 5 هم که به فیلم دادم، بیشتر به خاطر همین بود چون فیلم را دوست نداشتم.

سینماسنتر

سینماسنتر

علی معصومی

سوال اساسی مانی بال این است: علم بهتر است یا ثروت؟ همه ی ما حداقل یک بار برای این جمله نوشته ایم، اما حقیقتا کدام بهتر و موثرترند؟ مانی بال در صدد پاسخ به این سوال است. داستان مانی بال حول شخصیت بیلی بین، مدیر عامل یک تیم معمولی بیسبال امریکا می گذرد. بزرگترین مشکل فیلم همین جاست، برد پیت (بیلی بین). داستان از آخرین بازی فصل 2001 آغاز می شود و ما بک گراند شخصیت بیلی بین را با فلش بک هایی که اکثر آن ها به یک جلسه خاص ختم می شود، می شناسیم. اطلاعات این چنینی فیلم آنچنان محدود است که بیش از آنکه، از مدیر عامل عصبی تیم اوکلند، شخصیتی رئال بسازد، تنها یک تیپ ارائه می دهد. با توجه به در قید حیات بودن بیلی بین، قطعا سعی فراوانی بر نزدیک شدن به شخصیت او انجام شده اما مشکل از حرکات و بازی برد پیت نیست، مشکل گپ های فراوان فیلمنامه است که دست به دست هم می دهند تا بیننده کاراکتر بیلی بین را نشناسد و در نتیجه تأثیر گذاری فصل پایانی فیلم را کم رنگ و کم رنگ تر کند. اطلاعات محدود از زندگی بیلی بین و بخصوص سال های جوانی و بازیگری اش؛ تعریف بسیار ضعیف از روابط او با دخترش که به علت شناخت کم بیننده از آن، درک تصمیم آخر بیلی بین را دچار نقصان می کند؛ تعریف غلط و تا حدود زیادی حذف شخصیت سرمربی برای بلد کردن کاراکتر مدیر عامل، که بسیار مبتدیانه است؛ جزئیات محدود و کم ارزش در زمان بردهای پیاپی اوکلند و... بسیاری مثال های دیگر که باعث می شود مانی بال میان ژانر بیوگرافی، درام و ورزشی، روی هوا بماند و به میزان لازم متعلق به هیچکدام نباشد. مشکل دیگر ریتم نامناسب فیلم است، گاه تند است و گاه کند. زمانی که تیم می بازد کند است و زمانی که تیم می برد و تماشاگر باید از این برد لذت ببرد، به ناگاه ریتم تغییر کرده و تند می شود. در این میان اطلاعات مفید کمتری هم به بیننده منتقل می شود. داستان گویی (که اساسا به اقتباس از رمان مایکل لوئیس برمی گردد)، صداگذاری و فیلمبرداری به اندازه، از نقاط مثبت فیلم مانی بال است.

سینماسنتر

سینماسنتر

جدول ارزشگذاری فیلم نیمه شب در پاریس:

فرخ فرمان	نازنین اختری	سروش ممدوحی	پرنیان ابراهیمی	علی معصومی	ستاره نهایی	نمره نهایی (از 10)
						5

جدول راهنمای ارزشگذاری فیلم:

عالی	خیلی خوب	خوب	متوسط	ضعیف	بی ارزش