نام کامل: راسل ایرا کرو
تاریخ تولد: 7 آوریل 1964
محل تولد: کیلبرنی ولینگتون، نیوزلند
قد: 1 متر 82

زندگی‌نامه مختصر

راسل ایرا کرو، بازیگر، تهیه کننده و خواننده نیوزلندی-آمریکایی است. وی پس از بازی در فیلم "گلادیاتور" در سال 2000 به شهرتی جهانی دست پیدا کرد، فیلمی که جوایز بسیاری از جمله اسکار بهترین فیلم را دریافت کرد. کرو در سال 1999 در فیلم "نفوذی" به کارگردانی "مایکل مان" در نقش خبرچین در یک شرکت تنباکو ظاهر شد، نقشی که برای وی 5 جایزه به عنوان بهترین بازیگر مرد و 7 نامزدی دیگر را به ارمغان آورد. در سال 2001، نقش‌آفرینی کرو به عنوان ریاضی‌دان و برنده جایزه نوبل "جان اف. نش" در فیلم زندگینامه‌ای "یک ذهن زیبا" برایش جوایز بسیاری از جمله بفتا، گلدن گلاب و انجمن بازیگران (SAG) به عنوان بهترین بازیگر مرد را در پی داشت.
دیگر فیلم‌های کرو عبارتند از "محرمانه لس‌آنجلس"، "استاد و فرمانده: دورترین نقطه جهان"، "مرد سیندرلایی"، "قطار 3:10 به یوما"، "گنگستر آمریکایی"، "مجموعه دروغ‌ها" و "رابین هود". نقش‌آفرینی‌های کرو موفقیت‌های بسیاری را برای وی به همراه داشته‌ است، مانند ستاره در پیاده رو مشاهیر، سه نامزدی پشت سر هم در اسکار بین سال‌های 1999 تا 2001 و برنده شدن یکی از آنها، گلدن گلاب، بفتا و جایزه انجمن بازیگران سینما. به دلیل موفقیت‌ها و همچنین تنوع نقش‌هایش، برخی منتقدین به وی لقب "هنرمند خوش قریحه" داده‌اند.
کرو در سال‌های اخیر در نقش کارگاه ژاور در فیلم موزیکال "بینوایان" بازی کرده است، فیلم بعدی وی "مرد پولادین" است که در آن "جور-ال" پدر سوپرمن را بازی کرده است. همچنین وی در دو فیلم "افسانه زمستان" فیلمی اقتباسی از رمانی با همین نام و "نوح" به کارگردانی "دارن آرونوفسکی" حضور خواهد داشت.
 

کودکی و نوجوانی

راسل در 7 آوریل 1964 در ولینگتون نیوزلند به دنیا آمد. مادرش، ژاکلین ایوون و پدرش، الکساندر کرو، به عنوان تدارکاتچی سینما فعالیت می‌کردند، به علاوه پدرش اداره هتلی را نیز بر عهده داشت. پدربزرگ مادری کرو "استن ومیس" فیلمبرداری بود که به دلیل فعالیتش در جنگ جهانی دوم توسط پادشاه انگلستان لقب شوالیه را دریافت کرد.
زمانی که راسل کودکی 4 ساله بود خانواده آنها به سیدنی استرالیا مهاجرت کردند، جایی که والدینش تدارکات فیلم را به طور حرفه‌ای دنبال کردند. 
پدرخوانده مادر راسل تهیه‌کننده برنامه ای تلویزیونی بود، بنابراین وی در 5 سالگی برای گفتن یک خط دیالوگ در یکی از قسمت‌های برنامه استخدام شد. وی همچنین حضور کوتاهی در سریال "پزشکان جوان" داشت. زمانی که راسل 14 سال داشت خانواده وی به نیوزلند بازگشتند، جایی که وی و برادرش "تری" به همراه پسرعموهایشان به یک مدرسه می‌رفتند. کرو در 16 سالگی تحصیلات خود را رها کرد تا به دنبال رؤیای کودکی‌اش که بازیگری بود برود. وی در اوایل دهه 80 به استرالیا بازگشت تا حرفه‌اش را به عنوان بازیگر دنبال کند. کرو در سال 2006 پس از اینکه سال‌های زیادی از عمرش را در استرالیا زندگی کرده بود، توانست شهروندی استرالیا را دریافت کند.

بازیگری در استرالیا

کرو حرفه خود را به عنوان خواننده در اوایل دهه 80 آغاز کرد. مشوق وی در این کار دوست صمیمی‌اش "تام شارپلین" بود. وی در این دوران در سبک "راک‌ اند رول" و تحت نام "راس لا روگ" فعالیت می‌کرد. اولین تک آهنگ وی "می‌خواهم شبیه مارلون براندو باشم" نام داشت که در نیوزلند پخش شد. در میانه دهه 80، وی مدیریت فروشگاه موسیقی به نام "آغاز" را بر عهده داشت. راسل زمانی که 18 سال داشت، در موزیک ویدیوی تبلیغاتی برای مدرسه دینی "آویندال" در شهر "نیوساوث ولز" شرکت داشت.
کرو در 21 سالگی و به منظور تحصیل در مدرسه ملی هنر‌های دراماتیک به استرالیا برگشت، ولی پس از ملاقات با یکی از کارکنان مدرسه از این کار پشیمان شد. وی به کرو گفته بود که تحصیل در این مدرسه به جز یاد گرفتن عادت‌های بد، دستاورد دیگری برای وی نخواهد داشت و راسل از قبل هرچیزی که آنجا تدریس می‌کنند را از بر است.
از سال 1996 تا 1998 وی فرصت حضور در برنامه تلویزیونی "The Rocky Horro Show" به کارگردانی "دانیل آبینری" را پیدا کرد. وی نقش "ادی/دکتر اسکات" را ایفا می‌کرد که اولین نقش‌آفرینی حرفه‌ای وی محسوب می‌شد، بعدها وی این نقش را در نسخه استرالیایی برنامه تکرار کرد. در 1987 کرو شش ماه به نمایش خیابانی مشغول بود، زیرا در این مدت هیچ کاری پیدا نکرده بود. در سال 1988 کرو در فیلمی با نام "برادران خونی" بازی کرد. وی همچنین دوباره در نمایشی موزیکال به کارگردانی آبینری تحت عنوان "جانی بده و پیامبران نابودی" ایفاگر نقش جانی بود.
بعد از بازی در چند سریال مانند "همسایه‌ها" و "زندگی با قانون"، کرو در سال 1990 توسط "فیث مارتین" برای اولین نقش سینمایی‌اش انتخاب شد. این فیلم "دو راهی" نام داشت و داستان یک مثلث عاشقانه در شهری کوچک را به تصویر می‌کشید. در 1992 کرو در اولین قسمت فصل 2 سریال "پلیس نجات" ظاهر شد، در همین سال وی در فیلم "پایکوبی پر سر و صدا" بازی کرد، فیلمی که در مورد تشکیل و انحلال گروهی نژادپرست افراطی در ملبورن بود و توسط "جفری رایت" ساخته شد. کرو برای این نقش برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از انجمن فیلم استرالیا شد که به دنبال جایزه بهترین بازیگر مکمل مردی بود که در سال گذشته برای فیلم "اثبات" دریافت کرده بود.

بازیگری در ایالات متحده

پس از موفقیت نسبی کرو در استرالیا، وی به بازی در فیلم­های آمریکایی روی آورد. وی در فیلم "Virtuosity" با "دنزل واشنگتن" و در فیلم "چاپک‌دست و مرده" با "شارون استون" هم­بازی بود. پس از این بود که کرو به بازیگری تبدیل شد که سه نامزدی پشت سر هم برای بهترین بازیگر مرد در 
اسکار را به دست آورد که از این میان برای فیلم گلادیاتور برنده آن شد. کرو در سال 2001 به مناسبت 100 سالگی ایالت استرالیا، مدال یادبودی را به دلیل خدماتش به جامعه استرالیا و صنعت فیلم‌سازی آن دریافت نمود.
کرو تا کنون سه بار نامزد اسکار برای فیلم‌های "نفوذی"، "گلادیاتور" و "یک ذهن زیبا" شده است. علاوه بر جوایزی که برای فیلم "گلادیاتور" برده است، برای نقش‌آفرینی‌اش در "یک ذهن زیبا" برنده جوایز بفتا، گلدن گلاب و انجمن بازیگران شده است، با این حال وی در کسب اسکار ناکام ماند و جایزه را به "دنزل واشنگتن" واگذار کرد. در رسانه‌ها اشاره شده بود که حملات لفظی کرو به تهیه‌کننده بفتا بابت کوتاه کردن سخنرانی‌اش باعث شد که وی آرایش را در اسکاراز دست بدهد.
هر سه این فیلم‌ها برای بهترین فیلم سال نیز نامزد شده بودند که "گلادیاتور" و "یک ذهن زیبا" برنده آن شده‌اند. وی در یک دوران 6 ساله از 1997 تا 2003 در 2 فیلم دیگر نیز بازی کرد که نامزد بهترین فیلم سال شده بودند، این فیلم‌ها عبارتند از "محرمانه لس‌آنجلس" و "استاد و فرمانده: دورترین نقطه جهان". در سال 2005 و در همکاری مجدد با "ران هاوارد" کارگردان "یک ذهن زیبا" در فیلم تحسین شده "مرد سیندرلایی" حضور یافت. در 2006 وی در دو فیلم پیاپی به کارگردانی "ریدلی اسکات" شرکت داشت، این فیلم‌ها عبارتند از "یک سال خوب" که فیلمی کمدی-رمانتیک بود و "گنگستر آمریکایی" که "دنزل واشنگتن" نیز در آن ایفای نقش کرده بود. با اینکه از فیلم "یک سال خوب" به خوبی استقبال نشد، ولی به نظر می‌رسد که کرو از فیلم راضی است. وی در یک مصاحبه گفته بود که فکر می‌کند این فیلم توسط علاقه‌مندان دیگر آثارش به خوبی پذیرفته خواهد شد. در سال‌های اخیر فروش فیلم‌های کرو در سراسر جهان به طرز چشمگیری کاهش یافته است.
راسل کرو در فیلم "رابین هود" که اقتباسی از افسانه مشهور راهزنی با همین نام است در نقش اصلی بازی کرد، فیلمی که "ریدلی اسکات" کارگردان آن بود و در 14 می 2010 اکران شد. در 2010 وی در فیلم "سه روز آتی" به کارگردانی "پاول هاگیس" نقش‌آفرینی کرد، این فیلم اقتباسی از فیلم فرانسوی "Pour Elle" در سال 2008 بود.
پس از یک سال کناره‌گیری از بازیگری، وی در فیلم "مردی با مشت‌های آهنین" در کنار لوسی لیو و دیو باتیستا نقش‌آفرینی کرد. پس از آن کرو در نقش "بازرس ژاور" در موزیکال "بینوایان" به کارگردانی "تام هوپر" ایفای نقش کرد. کرو اعلام کرده بود که به عنوان بازیگر نقش "نوح" در فیلمی با همین نام از "دارن آرنوفسکی" بازی خواهد کرد، فیلمی که برای اکران در مارچ 2014 آماده خواهد شد. همچنین اعلام شد که قرار است در نقش "جور-ال"، پدر بیولوژیکی سوپرمن در فیلم "مرد پولادین" به تهیه‌کنندگی "کریستوفر نولان" بازی کند، این فیلم نیز در تابستان 2013 اکران می‌شود. کرو در فیلم "افسانه زمستان" که اقتباسی از رمانی به همین نام است، نقش گنگستر را بازی کرده است. 

موسیقی

در دهه 80 کرو با اسم مستعار "راس لا روگ" ترانه‌ای ساخت با نام "می‌خواهم شبیه مارلون براندو باشم". در همان دهه وی و دوستش "بیلی دین کوچران" گروهی را تشکیل دادند تحت عنوان "عتیقه‌های رومی" که بعدها گسترش پیدا کرد و به گروه راک اند رول معروف استرالیایی تبدیل شد. کرو در این گروه که در سال 1992 تشکیل شد، به عنوان خواننده اصلی و نوازنده گیتار فعالیت می‌کرد، گروه با همکاری یکدیگر 4 آلبوم نیز منتشر کردند. آنها در طی سال 2000 در شهرهای لندن، لس‌آنجلس و آستین در ایالت تگزاس اجرا داشتند که همین اجرای آخر آنها بسیار معروف شد و در سال 2001 در قالب DVD باز پخش شد. در اوایل سال 2005 این گروه منحل شد، زیرا کرو احساس می‌کرد باید در موسیقی‌ خود، شیوه جدیدی را وارد کند. وی شروع به همکاری با "آلان دویل" نمود و گروهی دیگر با نام "The Ordinary Fear of God" تشکیل داد که تعدادی از اعضای گروه قبلی نیز در آن حضور داشتند. کرو با همکاری دویل 4 آلبوم منتشر کرد که یکی از آنها آلبوم دیجیتالی بود. در سال 2012 کرو برای ایفای نقش بازرس ژاور در "بینوایان"، خواندن در فیلم را نیز تجربه کرد.

 

بشردوستی

در زمان فیلمبرداری پروژه "مرد سیندرلایی"، کرو مبلغی را به کتابخانه یک مدرسه ابتدایی یهودی در مونترئال اهدا نمود. این کتابخانه‌ خسارت شدیدی بابت آتش‌سوزی عمدی دیده بود؛ از این جهت عمدی که یک یادداشت ضد یهودی در محل حادثه پیدا شده بود. کرو مسئولین مدرسه را خبر کرد و مراتب تأسف خود را به آنها اعلام نمود و خواستار این شد که این مطلب را به دانش‌آموزان مدرسه اعلام کنند. بودجه بازسازی بنای کتابخانه از محل اعانه‌های مردمی از سراسر کانادا و همچنین مبلغ اهدایی کرو که هرگز فاش نشد، تأمین گشت. 
در یک مورد دیگر، کرو مبلغ 200 هزار دلار به یک دبستان بحران زده در نزدیکی محل زندگی‌اش در استرالیا اهدا کرد. کرو در سال 2001 و پس از غرق شدن یک دانش‌آموز در بندر "کافز"، با اشاره به اینکه استخر بهتر می‌تواند باعث پیشرفت شناگران شود، اقدام به ساخت آن کرد. در مراسم افتتاحیه این استخر و بلافاصله پس از بریدن روبان، کرو با تمامی لباس‌هایش به درون استخر شیرجه رفت.

زندگی شخصی

روابط و خانواده
کرو در سال 1989 یک رابطه پیچیده را با "دانیل اسپنسر" خواننده استرالیایی آغاز نمود، این دو در فیلم "تقاطع" با یکدیگر آشنا شدند. در سال 2001 کرو و اسپنسر راضی شدند تا به رابطه خود فرصتی دوباره دهند، نتیجه این بود که در سال 2003 و در 39 سالگی کرو با یکدیگر ازدواج کردند. حاصل این ازدواج دو پسر با نام‌های چارلز اسپنسر کرو (متولد 21 دسامبر 2003) و تنیسون اسپنسر کرو (متولد 7 جولای 2007) است. در اکتبر سال 2012 اعلام شد که کرو و اسپنسر متارکه کرده‌اند.
در سال 2000 کرو و "مگ رایان"، همبازیش در فیلم "نشانه زندگی"، درگیر روابط عاشقانه با یکدیگر شدند، این در حالی بود که رایان هنوز همسر "دنیس کوید" محسوب می‌شد.

محل زندگی
کرو بیشتر ایام سال را در استرالیا می‌گذراند. وی صاحب یک آپارتمان در سیدنی و یک خانه روستایی در بندر "کافز" است. در سال 2011 کرو و خانواده‌اش به یک خانه‌باغ در سیدنی نقل مکان کردند.

تهدیدها القاعده
کرو در سال 2005 اعلام کرد که پیش از هفتاد و سومین مراسم اسکار در سال 2001، ماموران FBI در تماسی به وی اطلاع دادند که القاعده تصمیم به ربودن وی گرفته است. کرو گفت این اولین باری بود که چیزی به نام گروه القاعده شنیده است. پس از آن وی به مدت چندین ماه توسط سرویس مأمورین مخفی دولت آمریکا تحت محافظت شدید قرار گرفت، هم زمانی که مشغول فیلمبرداری بود و هم زمانی که در مراسم‌ها و جشنواره‌ها شرکت می‌کرد. اداره پلیس لندن نیز در مدت حضور وی در لندن و برای فرش قرمز فیلم "نشانه زندگی"، محافظت از وی را بر عهده داشت.

تمبر افسانه‌ها استرالیایی سینما
در آغاز سال 2009 کرو بر روی یک سری ویژه از تمبرهای پستی با نام "افسانه‌های سینما" ظاهر شد. بر روی تمبرها فقط تصویر بازیگران استرالیایی بود؛ تصویر کرو، جفری راش، کیت بلانشت و نیکول کیدمن هر کدام دو بار بر روی این تمبرها چاپ شده بود، یک بار به عنوان خودشان و یک بار به عنوان نقشی که برای آن 
اسکار گرفتند.

علاقه‌مندی‌ها
کرو از جوانی تا کنون علاقه ویژه‌ای به اسب دارد، تا آنجا که گفته برای او سخت است تا در سکانس‌هایی که در آن از اسب‌های مصدوم استفاده می‌شود، خونسردی خود را حفظ کند. 
در نوامبر 2007 کرو اعلام کرد که بدش نمی‌آید تا به عنوان یک مسیحی غسل تعمید داده شود، اتفاقی که باید خیلی وقت پیش می افتاد.
در ژوئن 2010 کرو که از 10 سالگی سیگار می‌کشید، اعلام کرد که به خاطر سلامتی دو پسرش تصمیم به ترک آن گرفته است. در 10 نوامبر همان سال وی در مصاحبه‌ای با "دیوید لترمن" گفت که وی به مدت 36 سال، روزی 60 سیگار می‌کشیده است. در آپریل 2011 رسماً اعلام شد که تلاش کرو برای ترک سیگار به شکست انجامیده است.
کرو به منظور آماده شدن برای برخی از نقش‌هایش در سال 2012، از ژوئن 2011 رژیم غذایی شامل ترک الکل و نخوردن پروتئین را دنبال کرد. همچنین پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری کوهستان و بدنسازی را در دستور کار خود قرار داد. در طی این مدت وی 24 کیلو وزن کم کرد و از 114 کیلو به 90 کیلو کاهش وزن دست پیدا کرد.
کرو به صورت آشکارا از "باراک اوباما" حمایت کرده است و در انتخابات سال 2012 آمریکا، مردم را به رأی دادن به وی دعوت نموده است.
کرو به دلیل حمایت و علاقه‌اش نسبت به ورزش راگبی مشهور است و در بازی‌های تیم مورد علاقه‌اش به عنوان تماشاگر شرکت می‌کند. وی همچنین فوتبال را نیز دنبال می‌کند. کرو ورزش کریکت را عمیقاً دوست دارد و در دوران مدرسه آن را به صورت حرفه‌ای بازی می‌کرد، پسرعموهایش نیز کاپیتان‌های یکی از تیم‌های کریکت لیگ استرالیا بوده­اند.

مجادلات و درگیری‌ها
در طی سال‌های 1999 تا 2005 کرو در سه درگیری شدید شرکت داشته که از وی، چهره‌ای خشن و عصبی را به نمایش گذاشته است.
در 1999 کرو در یک نزاع شدید در هتلی استرالیایی نقش داشت. این درگیری توسط دوربین‌های امنیتی ضبط شده بود. بعد از آن بود که دو مرد تلاش کردند تا با استفاده از این فیلم از کرو حق‌السکوت بگیرند.
4 سال بعد، زمانی که سخنرانی وی در مراسم بفتای 2002 توسط شبکه تلویزیونی کوتاه شده بود، وی با خطاب قرار دادن تهیه‌کننده برنامه با کلمات شدیداً توهین‌آمیز، دوباره چهره عصبی خود را به نمایش گذاشت. در همان سال کرو با ایجاد یک درگیری شدید با تاجری در یک رستوران ژاپنی نام خود را بر سر زبان­ها انداخت. این درگیری به حدی شدید بود که چند نفر مجبور به جدا کردن آن‌ها شدند.
در ژوئن 2005 کرو توسط پلیس نیویورک بازداشت و به حمله درجه 2 متهم شد. دلیل این امر پرت کردن گوشی موبایل به کارگر هتل بود. این کار وی باعث پارگی شدید صورت کارگر شده بود. قبل از زمان محاکمه، کرو و کارگر هتل به توافق رسیدند و بدین ترتیب تمام اتهامات از کرو برداشته شد.

....::::..... با تشکر از پرنیان عزیز بابت ویراستاری و عرفان عزیز بابت تهیه بنرها ....::::.....