توضیحات

تاریخ ایجاد در سه شنبه, 30 خرداد 1391 19:26

نوشته شده توسط مدیریت سایت

بازدید: 2222

نام فیلم: خوابم می آد کارگردان: رضا عطاران فیلمنامه اولیه: معصومه بیات نویسنده: احمد رفیع‌زاده بازنویسی فیلمنامه: رضا عطاران مدیر فیلم برداری: هومن به‌منش

خلاصه داستان: رضا، معلمی ساده و درستکار است که به سن میانسالی رسیده و در برقراری ارتباط با آدم‌ها دچار مشکل است، او با دختری پاستیل فروش آشنا می‌شود. دختر، برای پیوند کلیه خواهرش با مشکل روبروست و رضا را ترغیب به کارهایی می‌کند که باب میلش نیست و ...

خوابم می آد، بدون هیچ شکی یکی از پرفروشترین فیلم های سال 91 خواهد بود. فیلمی که به عنوان کار اول کاملا قابل قبول است اما بدون در نظر گرفتن سریال های پر مخاطب عطاران عزیز

خوابم می آد، فیلم کمدی درام با ساختاری نو در سینمای ایران است. اگر از دوستداران آرونوفسکی و سینمای خاص او هستید، می توانید تقلید نصف و نیمه ایرانی از کارهای او را در اولین فیلم رضا عطاران به تماشا بنشینید.

ابتدایی ترین نکته ای که ذهن بنده را در حین دیدن فیلم مشغول کرد، میزانسن و دکوپاژ قدرتمند و پر از وسواس عطاران بود. موردی که بطور مشخص زمان زیادی برای آن صرف شده و کاملا قابل تقدیر و البته جزو استثنائات سینمای امروز ایران به حساب می آید.
قوی ترین مبحث فیلم به فیلمبرداری کار باز می گردد. دوربین بهمنش به خوبی قاب را می شناسد، از کلوز آپ گرفته تا مدیوم شات و تو شات ها همگی بسیار خوب اند. بطور کلی سبک خاص آرونوفسکی در به تصویر کشیدن شخصیت ها در خوابم می آد بارز است و این مهمترین المان اتصال عطاران با آرونوفسکی است. البته که ضعف هایی هم در این مبحث موجود است، به طور مثال دوربین کلوزآپ متصل به بازیگر مرثیه ای برای یک رویا در بدترین شکل ممکن از لحاظ کانسپت درفیلم اخیر استفاده شده. از برآیند فیلمبرداری کار ی توان نتیجه گرفت که هومن بهمنش آینده ای بسیار روشن خواهد داشت و از استعدادهای بارز و نوی سینمای ایران است.

اما در حالت کلی فیلم را چه به لحاظ کانسپت و چه به لحاظ ریتم و فرم می توان به دو قسمت تقسیم کرد. نیمه اول فیلم خوب است و در این قسمت که بیشترین آشنایی با رضا و خانواده اوست بوسیله ی فلش بک های فراوان و موسیقی والس نوستالژیک چه به لحاظ فرم و چه به لحاظ محتوی نمره خوبی می گیرد. همه چیز تقریبا خوب پیش می رود تا آنجا که رضا تصمیم می گیرد ترس خود را کنار گذاشته و به دختر مورد علاقه اش نزدیک شود. هر قدر نیمه ابتدایی فیلم نوآورانه، خاص، پرداخت شده و دقیق به نظر می رسد این روند در نیمه دوم در سراشیبی قرار می گیرد، و در همه ی وجوه افت دارد، مهمترین افت فیلم در بحث فیلمنامه و قصه پردازی است، فیلمی که در ابتدا متمرکز بر شخصیت رضا و بصورت بیوگرافی پیش می رود وارد فاز جدید و اکشن می شود که اساسا ایرادی ندارد اما نوع پرداخت و ریتم و زبان فیلم است که تغییرات عمده ای می کند، از موسیقی گرفته تا دوربینی که همچنان خوب است اما دیگر کانسپتی ندارد. هر قدر شخصیت های ابتدایی داستان پرداخت خوبی دارند، کاراکترهایی که در مسیر رضا به فیلم اضافه می شوند ضعیف و بی ریشه اند. بدترین مورد در این میان شخصیت دختر پاستیل فروش است. اکت ها، تصمیمات و تفکرات او متناسب نیست و همگن به نظر نمی رسد. این لطمه آنچنان ادامه پیدا می کند و آنچنان عمیق می شود که در فاینال فیلم شاهد اتفاقاتی خواهیم بود که منجر به پایانی بشدت بد و ناچسب می شود.

نکته مثبت دیگر به بازی های خانواده عطاران باز می گردد، خانواده ای که هم جذابیت های بصری دارد و هم منطقا به هم اتصال خوبی دارند و البته ناهمگونی شخصیت های خانواده هم دارای منطق است. سه عضو خانواده مجموعا بازی های خوبی دارند، البته شاخص بازی های کل فیلم اکبر عبدی است. حقیقتا ایشان را می توان جزو تک ستاره های تاریخ ایران اشاره کرد که توان بازی در نقش های متفاوت را دارد و در اینجا هم نقش مادر رضا دارد که سن و سالی از او گذشته. میمیک اکبر عبدی در نقش پیرزن فوق العاده است، مدل بازی او یک کلاس تمام عیار و در سطح جهانی است. عطاران هم به خوبی از این ترفند برای عبور از سد سانسور استفاده کرده و البته که بدین شکل نقد لطیفی هم به سانسورهای بیش از اندازه انجام داده.

در نهایت می توان گفت که فیلم عطاران کاری متوسط متمایل به خوب است و اگر نبود نیمه ی دوم آن می توانست یکی از کارهای شاخص جشنواره سی ام فجر باشد. بنده انتظار دارم که خوابم می آد در رشته های فنی کاندیداهایی داشته باشد، از فیلمبرداری و نورپردازی گرفته تا دکور و صحنه و البته تدوین و موسیقی، امیدوارم رضا عطاران عزیز وسواس اش در ساخت فیلم را به کوتاه کردن زمان مابین پیش تولید تا اکران نفروشد و در سال های آینده شاهد کارهای بهتر و پر محتواتری از او باشیم.

این گزارش تحت کپی رایت سایت سینماسنتر منتشر شده است لذا هر گونه کپی از این نوشته بدون مجوز نویسنده و سایت سینماسنتر CinemaCenter.ir نقض آشکار قوانین کپی رایت محسوب میگردد.