توضیحات

تاریخ ایجاد در پنج شنبه, 21 مرداد 1389 20:06

نوشته شده توسط مدیریت سایت

بازدید: 2006

نام فیلم: ملکه کارگردان: محمد علی باشه آهنگر فیلمنامه: محمد علی باشه آهنگر تهیه کننده : ابوالقاسم حسینی فیلم برداری: علیرضا زرین دست طراح چهره پردازی: سعید ملکان

بازیگران:

جمشید جامی داشت که با آن رویدادهای جهان را نظاره میکرد. به آن جام جهان نما میگفتند و همه مردمان در آرزوی نگاهی در آن جام بودند. روزی که جمشید به دست ضحاک کشته شد آن جام هم دیگر دیده نشد و مردمان در اندوه فقدان جمشید و جامش سوگوار شدند، اما روزی دیگر سیاووش پدیدار شد و خبر از یافتن جام جهان نما داد، همان جام که ضحاکیان در آن دیده میشدند و همان جام که دشمن با وجودش خواب نداشت!

داستان بالا دقیقا شبیه داستان جمشید و سیاووش و جام جهان نما در داستانهای اساطیری ایرانی نیست، اما شباهت غیر قابل انکاری به داستان جمشید و سیاووش و جام جهان نما در اثر عمیق باشه آهنگر دارد.

از سینمای جنگ آثار مختلفی دیده ام، اما شاید هیچ کدام مانند "ملکه" تاثیر عمیقی بر من نداشته است. باشه آهنگر در این اثر بیش از هر چیز به ماهیت ایرانی تکیه دارد و این را حتی از نامگذاری های وی میتوان دریافت، جمشید، سیاووش ... ، حداقل میتوان گفت که باشه آهنگر تعادل را در میان اسامی رعایت کرده است و دیگر اسامی تاریخی ایرانی آدم بدهای داستان نیستند.

"ملکه" به روزهای پایانی جنگ میپردازد، روزهائی که رکود بر جبهه های جنگ سایه افکنده بود و هر آن ممکن بود دشمن تا بن دندان مسلح آخرین ستونهای پایداری رزمندگان را در هم شکند و دگربار به میان شهرها و روستاهای کشور سرازیر گردد. آخرین روزهای قبل از قبول قطعنامه 598 برای جبهه نشینان روزهای سخت و پر التهابی بود. آنچه در این زمان برای رزمندگان مانده بود چیزی جز سلاحهای سبک و چند قبضه خمپاره انداز نبود و این در حالی بود که میدانستند دشمن در روزهای آخر جنگ به تجدید قوا پرداخته و لحظه به لحظه قوی تر گشته است.

"ملکه" داستان همین رزمندگان نگران است، آخرین بازماندگان نیروهای دفاعی ای مستقر در پالایشگاه از کار افتاده آبادان، اما همین پالایشگاه از کار افتاده در خود ابزارهائی برای دفاع دارد که گاهی میتواند بر لشگرهای بسیار قویتر نیز چیره شود.

باشه آهنگر در "ملکه" سراغ ثابتهای سینمای دفاع مقدس نمیرود، با پیشینه ای که از او سراغ داریم میدانیم که جنگ را به خوبی میشناسد و تلخی های آن را کاملا درک کرده است. روتین ها در "ملکه" کاملا کنار گذاشته شده اند و جای آن را حقایق گرفته اند. افراد داخل ماجرا کاملا واقعی و قابل درک هستند، از سرگرد امجد و سیف الله گرفته تا سامی و موسی و حتی زنبورهای عسل دستپرورده سیاووش. دوربین حرکتی هدفمند دارد و تا جائی که لازم نبوده از دوربین روی دست استفاده نشده است. با این که در کل فیلم برخی صحنه ها و وقایع نالازم به نظر میرسد، اما تدوین قابل قبول است. نکته بسیار مهم و برجسته در فیلم موسیقی متن است. موسیقی ای پر طنین و عظیم، کاری از استاد حسین علیزاده که در میان قطعاتش میتوان جای پای نینوا را تشخیص داد. شکی نیست که این موسیقی گزینه اول جشنواره برای بهترین موسیقی متن خواهد بود.

کارکرد جلوه های ویژه در فیلم مفید و خوب است و من در آن نقطه ضعفی ندیدم، مشخص است که تولید فیلم زحمت زیادی داشته است، اما هیچ کجا حس نخواهید کرد که جزئی از فیلم با دیگر اجزای آن سنخیت ندارد. به نظر من سازندگان فیلم همکاری خوبی با نیروهای نظامی بخصوص یگانهای زرهی ارتش داشته اند.

با این که دست گروه فیلم ساز در استفاده از لوکیشنهای پالایشگاه آبادان باز نبوده، اما از قسمتهای متروک این پالایشگاه حداکثر استفاده شده و بخصوص برجهای اصلی برای استفاده سازنده به عنوان لوکیشن اصلی "دیدگاه" کاملا در اختیار باشه آهنگر قرار گرفته است.

در نهایت باید گفت که ترکیب یک فیلمنامه قوی و برآمده از واقعیات جنگ با کارگردانی کار آشنا، فیلم برداری چیره دست، آهنگسازی اسطوره ای و همچنین بازی های روان، از "ملکه" فیلمی یکدست و قابل توجه ساخته است که حرفهای بسیاری در جشنواره سی ام برای گفتن خواهد داشت. با این که فیلم بدون ضعف نیست اما ضعفهای آن در پایین ترین سطح ممکن نسبت به شرایط و موضوع کار قرار دارد که از این بابت میتوان نمره خوبی به فیلم داد. ملکه مطمئنا در بین کاندیداهای سودای سیمرغ قرار خواهد داشت.

سینماسنتر