توضیحات

تاریخ ایجاد در پنج شنبه, 21 مرداد 1389 20:06

نوشته شده توسط مدیریت سایت

بازدید: 1762

نام فیلم: خرس کارگردان: خسرو معصومی تهیه کننده: جوارد نوروزبیگی فیلم نامه: خسرو معصوصمی فیلم برداری: علی محمد قاسمی طراح صحنه: هومن معصومی

صدابردار: احمد صالحی
صدا گذار: محمدرضا دلپاک
موسیقی: پیمان یزدانیان
تدوین: حسن حسندوست
مدیر تدارکات: محمد رضا شاه رفیعی

بازیگران:
پرویز پرستوئی
مریلا زارعی
فرهاد اصلانی
علی اوسیوند
ناصر آقائی

سالن نمایش: سینما استقلال
ساعت نمایش: 16.00

خسرو معصومی در فیلم "خرس" یک ماجرای واقعی را به تصویر کشیده است. ماجرائی که متاسفانه یکی از معضلات بعد از جنگ جامعه ماست. معضلی که نه تنها در جامعه ایران که در خیلی از جوامع درگیر جنگ دیکر اتفاق افتادنش محتمل است و البته در ایران به دلیل طولانی شدن جنگ و ماندن افراد زیادی در اسارت رژیم بعث عراق مشکل دارای تکثر و البته عمیق تر بوده است.

در داستان با دو سوی جریانی طرفیم که به قطعیت نمیتوان گفت که واقعا حق با کیست. در یک سو مردی که هشت سال از عمرش را در جبهه های جنگ بوده و چندین سال هم در اسارت و در سوی دیگر مرد دیگری که با همسر مرد اول در زمانی که وضعیت او شهید اعلام شده، ازدواج کرده است.

خسرو معصومی از فضای واقعی اتفاق افتادن داستان استفاده کرده است. فضاهائی وهم آلود و مه گرفته که البته زیبائی ذاتی آنها خبر از زیبائی ذاتی انسانهای داستان نیز میدهند، اما زیبائی ای که در فضای مه گرفته غیر شفاف هستند و با تاریک شدن فضا به ورطه ترس می افتند. ترسی که در تاریکی و مه و برف ممکن است زمینه ساز حضور خرس شود. 

به نظر من فیلم برداری و کادر بندی بسیار خوب بود. استفاده از فضای روستائی در کنار فضاهای ساده شهری به جا و مفید بوده است، ضمن این که فیلم برداری های شبانه در برف و اضافه شدن صدای حیوانات وحشی در کنار اضافه شدن موسیقی کاملا بر وهم جاری در داستان می افزاید. نمایش سنگ قبر دختری که به دست پدرش کشته شده از ابتدای فیلم خبر از یک داستان جنائی و البته در ژانر جنگ یا فضای بعد از جنگ میدهد. 

خسرو معصومی توانسته فضای ابهام و تعلیق را در داستان ایجاد کند، هرچند که با کم کردن برخی صحنه ها این تعلیق به شکل مفید تر و ساده تر اما تاثیر گذار تری در داستان نمود پیدا میکرد. رنگ بندی فیلم گرایش زیادی به سپیا و در فضاهای مه آلود و برفی سیاه و سفید دارد. من از این رنگ بندی در داستان لذت بردم و حس ترس از آنچه رخ خواهد داد را به خوبی دریافت کردم. با این حال باید بگویم که فیلم خسرو معصومی دارای یک نقطه ضعف بزرگ است.

این نقطه ضعف دقیقا در پایان بندی داستان قرار دارد. جائی که بعد از رخ دادن جنایت، داستان بیهجت ادامه پیدا میکند و این ادامه نه تنها هیچ کمکی به داستان نکرد که باعث شد حسی ترس و تعلیق در داستان بیجهت به نوعی حس طنز بدل شود. فکر میکنم که با کم کردن صحنه های پس از جنایت، "خرس" فیلم مفید تر و تاثیر گذار تری خواهد شد.
بازی مریلا زارعی در "خرس" کاملا تاثیر گذار است، هر چند که نباید از زیبایی کار فرهاد اصلانی در در آوردن کاراکتر "افرا" در داستان گذشت. به نظر من بازی پرویز پرستوی کاملا معمولی بود و البته ذکر این نکته هم لازم است که کاراکتر نورالدین در این فیلم جای کار خاصی هم نداشت و پرستوئی بهترین کاری که میشد را برای این نقش انجام داد.

در پایان باید گفت که فیلم "خرس" فیلم تفکر برانگیزیست و در سطحی بالاتر تاسف برانگیز!

سینماسنتر