ترجمه نقدهای منتقدین جهان
Cwr.74- نقد و بررسی فیلم Lincoln توسط راجر ایبرت
- توضیحات
- تاریخ ایجاد در دوشنبه, 22 آبان 1391 10:38
- نوشته شده توسط سروش ممدوحی
- بازدید: 3249
| Lincoln | لینکلن | |||||||||
 Lincoln |
امتیاز راجر ایبرت از 4ستاره : 4 ستاره |
|||||||||
| منتقد : راجر ایبرت | مترجم : هما Skyfly |
قبل از «لينكلن» استيون اسپيلبرگ نمي دانستم كه آبراهام لينكلن فردي رك گو، اهل عمل، واقع بين و از اهالي كشتزارهاي كنتاكي، اينديانا و ايلينويز بوده است. او كمتر از يك سال تحصيلات رسمي داشته و خود آموخته كتابهاي حائز اهميت است. هنوز از كتابي در زمان كودكي، تصويري از او را به ياد دارم كه تكه اي ذغال را برمي دارد و با نوشتن بر روي پشت بيل رياضي تمرين مي كند. لينكلن از زرق و برق اجتماعي به دور بود اما هوش و دانش سرشاري درباره طبيعت انسان داشت. شخصيت اين مرد كه نقش او را دانيل دي لوئيس به خوبي ايفا مي كند، آرام، با اعتماد به نفس و صبور و مشتاق در بكارگيري سياست به روشي واقع گرايانه است. فيلم علاوه بر سيزدهمين اصلاحيه پايان برده داري، تسليم كنفدراسيون و ترور لينكلن، بر ماه هاي آخر زندگي لينكلن تأكيد دارد. به ندرت فيلمي با اين دقت به جزئيات سياست مي پردازد.
لينكلن معتقد بود كه برده داري غيراخلاقي است، اما سيزدهمين اصلاحيه را شاهكاري در كوتاه كردن دست مؤسسان مالي كنفدراسيون مي دانست. در اين فيلم، صدور اصلاحيه توسط وليام سيوارد (ديويد استراتهارم David Strathairm) منشي او و تادئوس استيونس (تامي لي جونز Tommy Lee Jones)، قدرتمندترين مخالف بردگي و نماينده لينكلن ابلاغ مي شود. هيچ يك از بازيگران اين فيلم بر اطلاعات تاريخي خود متكي نيستند، به ويژه جونز شخصيت يك سياستمدار عجيب را به تصوير مي كشد.
در اينجا واشنگتن قطب تجمع سيستمداران عنوان مي شود. تصاوير جانوس كامينسكي Janusz Kaminski ، فيلمبردار اغلب كارهاي اسپيلبرگ، از از رنگ هاي خاكي و نور فضاي داخل استفاده مي كند. كاخ سفيد در حدي كمتر از يك معبد ايالتي است تا مكاني براي اجماع دست اندركاران سياسي. اين محيط بازتاب توصيف هاي رمان تاريخي «لينكلن» نوشته گور ويدال Gore Vidal است. اين فيلم درباره يك چهره تاريخي و رئيس جمهوري است كه مورد تمسخر مخالفان سياسي خود قرار گرفت.
لينكلن پيشنهاد شغل، ترفيع و عنوان مي دهد. او حتي در بكارگيري تاكتيك هاي پيش پا افتاده سران طرف معامله ( تيم بليك نلسون Tim Blake Nelson، جيمز اسپيدر James Spafer، جان هاوكز John Hawkes) خود نيز بي ميل نيست.
دانيل دي لوئيس كه قبلا نامزد اسکار بوده است و دوبار نیز توانسته این جایزه را مال خود نماید نقش لينكلن را ايفا مي كند. او به نرمي صحبت مي كند، كمي قوز مي كند، بعد از سال هاي جنگ خسته است و توجه دارد كه هيچ قبيله اي نبايد از بين برود. او از طريق داستان ها و تمثيل ها ارتباط برقرار مي كند. همسر او ماري تاد لينكلن (سالي فيلد Sally Field) محكم و استوار در كنار اوست. گاهي او را به عنوان يك جاه طلب مي بينيم اما در اينجا بر همسر و مادر بودن او تأكيد بيشتري شده است. او يكي از پسرهاي خود را در جنگ از دست داده و از اينكه ديگري را هم از دست بدهد مي ترسد. اين پسر، رابرت تاد لينكلن (جوزف گوردون لويت Joseph Gordon Levitt) از امتيازات خانواده دوري مي كند.
جدال هايي در فيلم «لينكلن» وجود دارد اما تنها صحنه نبرد در آغاز فيلم است، هنگامي كه كلمات گتيسبرگ آدرس Gettysberg Address با بيشترين تآثير ممكن و نه توسط لينكلن، ادا مي شود. كاشنر كلمات اصلاحيه سيزدهم را بدون اينكه آن را يك درس تاريخي اجباري كند، در فيلم جاي مي دهد.
فيلم بلافاصله بعد از ترور لينكلن به اتمام مي رسد. فكر مي كنم مخاطب هنوز منتظر است. شليك ديگري هم هست، جايي كه رئيس جمهور بعد از ابلاغ اصلاحيه به دور از دوربين قدم مي زند. مابقي آن به عهده تاريخ است.
این نقد و ترجمه تحت کپی رایت سایت سینماسنتر منتشر شده است . لذا هر گونه کپی برداری از این مطالب بدون اجازه نویسنده و سایت سینماسنترپایگاه تحلیلی و خبری سینماسنتر نقض آشکار قوانین کپی رایت محسوب می گردد. .
