مقاله‌هاي مجله كايه‌دوسينما به فارسي ترجمه شد

مقاله‌های مجله‌ی معروف «کایه دو سینما» به فارسی ترجمه و منتشر شد.
 
این کتاب که در دو مجلد منتشر شده، حاوی مقاله‌های معروف نظریه‌پردازان مجله‌ی «کایه دو سینما» در سال‌های دهه‌ی 1950، 1960 و 1970 است.
 
جلد اول این مجموعه، دهه‌ی 1950 را شامل می‌شود که مقاله‌های آن مباحثی چون نئورئالیسم، هالیوود و موج نو را مطرح می‌کند و در جلد دوم که مربوط به سال‌های 1960 تا 1968 است، به موج نو، سینمای نو، و ارزیابی دوباره‌ی هالیوود پرداخته شده است.
 
این مجموعه به ویراستاری جیم هلی‌یر و ترجمه‌ی کاظم فیروزمند و ماهیار آذر به تازگی در شمارگان 550 نسخه و قیمت 50هزار تومان از سوی انتشارات آگه به بازار کتاب آمده است.
 
كايه دو سينما
 
«کایه دو سینما» یک مجله‌ی سینمایی است که در سال ۱۹۵۱ توسط آندره بازن، ژاک دونیول - والکروز و ژوزف - ماری لودوکا در فرانسه منتشر می‌شد. در مقدمه‌ی جلد یک ترجمه‌ی این مقاله‌ها جیم هلی‌یر، ویراستار آن، نوشته است که «کایه دو سینما» در پی توقف و دگرسانی نشریه‌ی «ریویو دو سینما» با سردبیری اریک رومر و حضور منتقدانی همچون ژان لوک گدار، فرانسوا تروفو، کلود شابرول و ژاک ریوت آغاز به‌کار کرد.
 
نویسندگان این مقاله‌ها با این‌که عموما فرانسوی هستند و نشریه را در فرانسه منتشر می‌کردند، اما بیش‌ترین نقد‌های‌شان در مورد سینمای آمریکا و بعضا فیلم‌سازان آمریکایی بود. البته در برخی از مقاله‌ها، نویسندگان مجله ارجاع‌هایی به فیلم‌سازان فرانسوی همچون ژاک بکر و برسون و نوع سینمای آن‌ها داده‌اند.
 
در نهایت نیز با این نقدها و ساخت فیلم از سوی افرادی چون گدار و تروفو نظیر «از نفس افتاده» و «چهارصد ضربه» و خارج کردن دوربین‌ها از استودیو‌ها، این گروه باعث ایجاد سبکی معروف و تأثیرگذار در فیلم‌سازی شدند که در تاریخ سینما از آن با عنوان «موج نو» سینمای فرانسه یاد می‌شود.
 
مقاله‌های نویسندگان «کایه دو سینما» و طرح و دفاع آن‌ها از نظریه‌ی مؤلف که تأکید ویژه بر «دست‌خط» مؤلف دارد، به کشف سینماگرانی همچون اورسون ولز، جان فورد، آلفرد هیچکاک، و هاوارد هاکس منجر شد که از سرآمدان فیلم‌سازی در دوره‌ای از تاریخ سینما هستند. در این نقدها منتقدان تأکید زیادی بر روی فیلم و فیلم‌ساز داشتند و مقوله‌ی ساخت فیلم را به کلی از دیگر هنرها از جمله ادبیات جدا کردند.
 
منبع: ايسنا